3 Temmuz 2011 tarihinde bu ülke çok farklı bir sabaha uyandı. Şike operasyonu kapsamında yapılan gözaltılar insanların bir süredir düşündüğü ama dillendiremediği bir gerçeğe işaret ediyordu. Sürecin gelişimi sırasında vardı biraz umudumuz, bir şeylerin düzelebileceğine olan inancımız, şimdi bakıyorum da ne kadar safmışız.
Hangi takımı tuttuğunuzun bir önemi yok, Türk futbolu endüstriyelleşen futbol karşısında şike ve bahis mafyalarının, reklam sektörünün kurbanı olmuştur. Bugün Tff tarafından yapılan açıklama da bunun sosudur. Başka bir şey değildir.
Futbol geliştikçe futbolun bir parçası olan taraftarları kendi kültüründen uzaklaştırdı. Kulüp yöneticileri taraftara müşteri olarak bakmaya başlayınca bu büyük bir "sektör" olan futbol sektörünün tüm kılcal damarlarına yansıdı. Takıma gönülden bağlı olan taraftar, taraftar değil de müşteriydi zira, takımı kazandıkça forma satın alan, evine kablo çeken biriydi. Tamamen dolar işaretiydi taraftar. Onun gönülden bağlı olduğu kulüp ile olan ilişkisi de tamamen maddi bir yöne çekildi. Stadlarda satılan biletler fahiş fiyatlarla satılmaya başlanıldı. Bu ülkede özellikle dar gelirli ailelere stadların kapası kapatıldı. Hayatında stada gitmemiş, avmlerden çıkmamış insanlardan bir futbol kültürü yaratılmaya çalışıldı suni gündemler yaratılarak. Daha sonra deplasman yasaklarıyla, neresinden bakılırsa bakılsın kafkavari bir yöne çekildi futbolumuz.
Şimdi bakıyorum da, mütemadiyen yapılan ve adına play off denilen sistemin sakat ürünü olan derbilerle taraftarlık duygusu şişirilerek, insan olduğu unutturulan, bol doz verilen holiganizm ve rekabet pohpohlanan bir nesil geliyor. Her türlü küfrü kendine mübah gören bu nesil ait olduğu takımın da müşterisinden başka bir şey değil.
Bugün yapılan açıklamayla bu ülkede şike sonucu küme düşme cezasının kaldırılması da içinde bulunduğumuz komikliğin ve acziyetin dışavurumundan başka bir şey değildir. Bu kararla kamu vicdanı derin bir yara almıştır. Hukuk adına bir şeyler görmek isteyen insanlarda derin bir tiksinti duygusu oluşturmuştur.
Norveç'in 3. liginde herhangi bir maçı izlerken daha çok zevk alıyorum artık sayenizde. Umarım içine girdiğiniz çirkef bataklıkta boğulursunuz. Adi insanlar.
Türk futbolunu reklam aralarında kaybettik biz.
Not: Maça girerken " Abi stada 1 biletle 2 kişi girelim mi?" diye soran varoş çocukları gördükçe mutlu olan ve yıllardır 2.lig de bulunan bir takımın taraftarıyım. Tüm bu yaşananlara baktıkça iyi ki bu rezil ligde değiliz diyorum. Adana Demirsporluyum.
