İbretlik bir video. Bizim gibi mesleğin değerini bilmeyen ülkelerde sadece komik olarak yaftalanabilir. Adam mesleğe değer veriyor. "Ne olmak istiyorsun?" diye sorduğunda "Araba tamir etmek istiyorum abi," diyor. Bu kadar basit. Kendi istediği için sevdiği için istiyor bunu, bir başkasının isteğine göre değil, kendi isteğine göre.
Böyle bir insanın mutsuz olması mümkün mü sizce? Biz de insanları hiç gerçekleştiremeyecekleri hayaller peşinde sürüklüyoruz, sonra gerçekleşmeyince de mutsuz oluyor. Kendi yeteneklerini bilmeden, potansiyelini tanımadan, anlamadan hayatını çar çur ediyor.
Birde sanırım meslekleri yaşadığımız ülkeye göre de değerlendirmemek lazım, adamlar mesleğin değerinin farkında, her mesleğin ne kadar önemli olduğunu bilinç olarak kazanmışlar. İnsanlar bu bilince göre bir eğitim alıyorlar. Hayatlarını buna göre şekillendiriyorlar.
İyi bir aşçının bir doktor kadar önemli olduğunu anlamamız gerek artık. Yoksa bıdı bıdı etmeye, aslında kendimize gülmemiz gerekirken başkalarına gülmeye devam ederiz böyle.
