Maçın başlamasına saatler olmasına rağmen biletlerin satıldığı büfelerin önünde kuyruk olmuş demirsporlular vardı. O uzun bilet kuyruğunu görünce özlediğimi düşündüm, hoşuma da gitti.Çocuklar, gençler, yaşlı insanlar her kesimden insan kuyrukta sıra bekliyordu vesselam. Adana'da havanın güzel olması, az önce bahsetmiş olduğum gibi takımın ivme kazanmış olması, en önemlisi içlerindeki demirspor sevgisi insanları stadyuma sürüklemişti. Stad tamamen doluydu bugün demiş olsam herhalde abartmam, tıklım tıklımdı tribünler. Bütün bir şehir Demirspor için yerlerini almıştı. Maç gayet güzel başladı. Eyüpspor'u ilk dakikalarda izlerken herhalde 15.sırada yer alan bir takım olarak beraberlik için gelmişler diye düşünürken Erçağ'ın güzel golüyle 1-0 öne dahi geçtik. Erçağ gerçekten bugün benim en çok takdir ettiğim futbolcuydu. Demirspor ruhuna yakışan bir hırsa sahip, yerinde asla durmuyor, koşuyor, defansa, forvete, orta saha'ya yardım ediyor, takımı için adeta savaşıyor desek yeridir. Keşke bugün herkes Erçağ gibi oynayabilseydi. Defans hattımızda Süleyman'ın eksikliği özellikle sol kanatta açık vermemize neden oluyordu. İlhan o kadar kötü başladı ki, kalemizde gördüğümüz ikinci golden sonra teknik direktör (biraz da defansın sol bölgesinde olan açıklığı düzeltmek için olsa gerek) İlhanı oyundan aldı. İkinci yarı o büyük demirspor taraftarının çabası golü getirmedi. Son dakikalar yaklaşırken kalemizde gördüğümüz 3.gol ise skoru belirledi.
Velhasıl-ı kelam mükemmel bir taraftar vardı bugün 5 ocak stadyumunda. Takımını yine canı gönülden destekleyen, büyük demirspor taraftarı. Lakin oyuncular da taraftar da bulunan arzu ve azmi pek göremedim. Hele o İlyas Çakmak, kendini bugün hiç yormadı desem yeridir.
