Adana Demirspor'umuz yıllardır hiç de alışık olmadığımız bir biçimde kazanıyor. Üst üste 5 maçlık galibiyeti ben daha önce hiç anımsamıyorum. Uzun yıllardan beri bu kadar güzel oynayan bir takım hafızamda yok. Kazanıyoruz kazanmasına ama taraftarımız da başarıya çok aç. Öyle ki tahammülümüz pek kalmadı başarısızlıklara. Bir şehrin umudu mavi lacivert formada birleşti. Bu öyle bir umut ki içinde koca bir şehrin asiliği, öfkesi, duruşu var.
Son Ankaragücü maçında da maç 1-1 iken gerçekten istenmeyen bazı görüntüler oldu. Bir kardeşimiz, o an öfkesi kendisine çok gelmiş olacak ki sahaya atladı. Sinirlerine hakim olamadığı her hâlinden belliydi. Tahrik olmuştu. Bu kardeşimizin yapmış olduğu davranış onaylanabilir bir davranış değil; ama sadece biraz düşünelim. Hayatta herkes hata yapabilir. Evet, hepimiz hata yapıyoruz hayatta. Sizin hiç öfkenizi kontrol edemediğiniz anlar olmadı mı? Mutlaka olmuştur. Ali Rıza kardeşimiz de bir hata işledi. Olmamalıydı ama oldu. Şimdi işlemiş olduğu hatanın cezasını 1 yıl maçlardan men cezası alarak fazlasıyla ödeyecek.
Sosyal medya aracılığıyla "ALİ RIZA DEMİRSPOR" ismiyle görüştüm bu kardeşimiz bana : "Sahaya atladığım için çok pişmanım. Adana Demirspor'a zarar gelmesini asla istemezdim. Ben Demirspor'u canımdan çok seviyorum. Herkesten çok ben üzülüyorum. Sinirime hakim olamadım" dedi. Belli ki o da yaptığı hatanın farkında.
Güzel günlere beraber yürüyeceğiz. Sinirimize, kendimize, öfkemize hakim olarak. Ali Rıza kardeşimiz yaptığı hatanın farkında, üstelik de çok pişman. Her Demirsporlu onu affetmeli diye düşünüyorum kanımca. Bu büyüklüğü, sağduyuyu benim bildiğim Demirspor taraftarı gösterir. Bir daha da böyle şeyler yaşamayız.
Her zaman dediğim gibi biz kardeşiz. Bu formayı giyen herkes kardeştir. Muharrem Gülergin ruhu demek bu demek. Biz birbirimize hata yaparız ama "yanlış" asla yapmayız. Sizden ricam Ali Rıza'yı affedelim.
Anlayalım birbirimizi....
